ESKİŞEHİR'E GÜZ GELİR

ESKİŞEHİR'E GÜZ GELİR

Dökülürken at kestaneleri, 

Eskişehir'e güz gelir.

Bir düzgün mahalle Sümer'in kaldırımlı yollarına cephe kaldırımdaki at kestanelerini geçen uzun boylu her daim yeşil ağaçlar. 

Birisinde buzun arkasında kalmış değişik bir yeşil

Mavi ladin

Kırmızı ladin

Yeşil ladin

Avrupa ladini

Sibirya ladini

Doğu ladini

Yemyeşil çimleri biçilmiş her zaman.

Sarmaşıklarda, güllerde güller.

Sararan ve güz kızılı bir sarmaşık yaprağı

Sümer mahallesinin büyük evlerinin bahçelerinde bahçıvanlarla davara gitmeyen köpekler yeler

Sümer mahallesi yolum üzeri.

Yollarına yaprakları kızarıp kızarıp upuzun düşen at kestaneleri

Dokunur yapraklara süpürgesini upuzun çalan çöpçü

Sevmişler tarladan kalma kuvvetli toprakları...

Dirayetli bir belediye başkanı bu verimli topraklara imar vermiş olmalı seksenlerde

Yaşlı cevizler, 

Elmalar,

Kirazlar,

Vişnelik

Bir de Kanlıkavak...

Tarlalardan kalmış olmalı

Benim bahçelerim toprak evlerin arkasında,

Bir bozkırın aynasında yemyeşil kaldı.

Şimdi kim eker

Şimdi oraları kim süsler

Var mıdır hala toprağı güldürenler

Eskişehir'e at kestaneleriyle güz gelir.

Artık yaprakları yılar uzayan serin gecelerinden.

Gider klorofil

Durur fotosentez ve yapraklarda sıkışır glikoz

Ayarına göre

Kırmızı,

Kahve, 

Mor,

Açık sarı

Geçer tüm renkler

ve başlar dikenli kaplarında kestane karası.

At kestanesi yenmez.

At kestaneleriyle Eskişehir'e güz ve bahar gelir, ancak.

Bir de sapasağlam gövdeleri kışa dayanıklı.

Eskişehir, 19 Ekim 2019, Seyfettin Ceylan