EKİŞEHİR'DE KIŞ MEVSİMİ

Eskişehir'den uzun bir kış geçiyordu, kar beyazı günleriyle

Biz işimizde gücümüzde.

Sonra buzul yalnızlığı sabahlarında silik beton binalarda gezinmeyen yalancı güneş.

Yanık ağaçlarında uzun bir güneşsizlik.

ve arabaların camlarında buz cemekleri, 

Kırılan buz

İçeride buğulanan cam olsun

Soluğum savrulur karanlık sabahlarda.

Eskişehir'de yazı yaban kış.

Üzerinde mavi bir battaniye, altında kalın bir minder.

Öyle sevmiş ki gelene geçene sıcak bakışlarını Eskişehir'in bu akbaş çoban köpeği.

Sıcak evlere bağlı zamanlar,

Dolu mekanlar,

Boğuk ve donuk sokak lambaları.

Salkım söğütler buz ve kar salkımı

Çamların pürçeklerinde billurlaşmış kar tanelerinin kardeşliği. 

Açık dükkanlarda balıkçı tezgahları.

Donmuş tüm mahlukat.

Balıkçıların elleri renk vermiş, tutarken parayı.

ve çok fiyakasız şapkaları.

Etraflarında akan kediler.

Sündiken Dağlarından Kütahya Dağlarından uzun bir ayaz oturmuş.

Buzul zamanlarıyla Eskişehir.

Olsun,

Kırılan buz,

Buğulanan içeride cam olsun..

Gelir üç cemreden, önce biri.

Porsuk Çayının yatağında hala yeşilken çamlar.

Sonra silinir yanık ağaçların upuzun güneşsizliği.

Anadolu'nun göbeğinden mart da gider.

Sonunda parklarıyla, ekin tarlalarıyla yemyeşil bir ilkbahar gelir.  

Mavi battaniyesini bir köşede unutur ve üzerine çeker mavi bir ilkbahar gecesini Eskişehir'in akbaş çoban köpeği, 

Derken bir gönül gibi sonuna kadar açılır saçılır sokak lambaları.

Eskişehir, 16 Ocak 2020, Seyfettin Ceylan